کسی که به مقوله نظامی از منظر بشردوستی مینگرد پس حتما برای حوادثی همچون سیل و زلزله نیز نمیتواند بیتفاوت باشد و ناآرامی انسانها و جانهای خسته برای او نیز ناگوار است و این ویژگی هم در زلزله هولناک بم و هم در سیل مهیب خوزستان، بیش از پیش در حاجقاسم سلیمانی نمایان شد. آن منطقی که او را در دهه شصت شمسی به جبهههای نبرد حق علیه رژیم باطل بعث و در دهه نود به مبارزۀ علیه داعش کشاند، همان انگیزه او را در دهه هشتاد در میان زلزلهزدگان بم و نهایتاً در سال 1398 به میان سیلزدگان خوزستانی آورد تا ضمن همدردی با مردم، برای کاهش آلام متأثرین از آن سیل کمنظیر قرن، به چارهاندیشی بپردازد.
وارد نشدن خدشه به عنصر کرامت انسانی در سیل خوزستان، برای او دغدغه مهمی بود به طوری که در دیدار با گروههای جهادی میگفت: چه چیزی بالاتر از این است که کرامت یک انسان را حفظ کنید تا از خانهاش آواره نشود یا اینکه در اردوگاهها کرامتش حفظ شود... اگر با حفظ کرامت مردم و بدون خسارت انسانی این کارها را انجام دادیم بدون شک نتیجه مهمی میتوانیم بگیریم.
«سیل و سردار» مجموعهای از خاطرات حضور به یاد ماندنی سردار دلها سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس در جمع مردم سیلزده استان خوزستان است که یادآور خاطرات آخرین روزهای حیات پربرکت او نیز محسوب میشود.