ميل به جاودانگي و نيکوکاري در سرشت بشر، به صورت خدادادي نهفته است و آدمي همواره براي جاودانه زيستن و نام نيکو از خود گذاشتن، می‌کوشد. يکي از اموري که تا حدودي پاسخ گوي اين خواسته دروني انسان است، يادگاري ماندگار و صدقه اي جاويد به نام وقف است. وقف به عملي گفته مي شود که در آن، انسانی خيرخواه بخشي از اموال خود را در راه رضاي خداوند متعال براي استفاده فرد يا افراد حقيقي يا حقوقي از ملکيّت خود در می آورد و به تملّک خداوند در مي آورد. آدمي با وقف بخشي از اموال خود، ضمن کسب رضاي الهي و پيروي از سنت و سيره پيامبر گرامي اسلام و اهل بيت نام نيکوي خود را جاودانه مي سازد و امروز شاهديم کساني که صدها سال است در خاک آرميده اند، از ثمرات وجود موقوفات آن‌ها، بخش عظيمي از جامعه بهره مند هستند؛ به قسمی که گويي هنوز زنده اند و خوان انفاق آنان تا ابد گسترده است. دراین جزوه با بیان ضروت و چیستی وقف و همچنین کارکردها و موارد مصرف این صدقه جاریه به بیان نمونه هایی در روایات و سنت اهل بیت (ع) و در نهایت روش های ترویج وقف پرداخته شده است