فعالیت های گروه های جهادی، دارای سه قسمت شناسایی، تحلیل و اقدام مناسب، هستند. در قسمت قبل به برخی از کلیشه های ذهنی مرحله شناسایی و تحلیل پرداخته شد. در ادامه به کلیشه های ذهنی مربوط به اقدام مناسب و بهینه می پردازیم؛ در این نوع از کلیشه ها، شناسایی و تحلیل نامناسب، منجر به اقدام پیش پا افتاده می شود؛ برای نمونه، وقتی مردم امور عمرانی را به عنوان نیاز مطرح می کنند، باید از آنها پرسید تاکنون چه اقدامی برای حل این مشکل انجام داده اند؟ در صورتی که اقدامی در این خصوص انجام نداده باشند، قطعا می توان به این نتیجه رسید که آن، مسئله مردم نبوده است و لذا درصورت اقدام به حل آن، مردم مشارکت نخواهند کرد! در حوزه های بهداشتی و سلامت، شاید نیاز باشد، برای همراهی بیشتر مردم، کار هایی از جنس پیشگیری و اصلاح سبک زندگی انجام گیرد. در زمینه آموزشی نیز بیشتر گروه ها به دنبال تشکیل کلاس های درسی هستند؛ این نوع از فعالیت ممکن است برای گروه های دانشجویی اثرات کوتا مدت خوبی به همراه داشته باشد ولی نیاز هست اقدامات بلند مدت تری انجام گیرد؛ همچون برطرف کردن خلاء های آموزشی، ورود به حوزه های مهارتی و دانشی عمیق تر و... پرداختن به ظاهر اولیه مشکل و تعریف یک اقدام درمانی در نگاه اول، نتیجه بخش نیست و آن مشکل در سالهای آینده نیز تداوم خواهد داشت! و همین مسئله باعث افزایش توقع مردم و کاهش روحیه جهادی در آنان می شود بنابراین باید با دقت و فکر بیشتری به شناخت مسائل ریشه ای و تحلیل آن ها پرداخت تا بتوان اقدام مناسبی را برای حل آن طراحی و تعریف کرد.